Tekst między wiosną a zimą

"Szczerze współczuję tym, którzy twierdzą, że śnieg nie ma zapachu ani smaku. Biedni są ci, dla których biały puch pokrywający świat to po prostu zmarznięta woda. Żal mi wszystkich, którym zima kojarzy się tylko z przymusem noszenia ciepłych ubrań i odśnieżaniem szyb samochodowych przed wyjazdem do pracy. Bo przecież zima to...bajka"

 ~Dawid Rosenbaum

Nie wiem czy w tym roku zima była sobą. Czy w ogóle zechciała przyjść. Mam wrażenie, że okres od listopada do marca był jakimś przedłużeniem jesieni, która nie wiadomo kiedy zaczęła ustępować miejsca wiośnie. To nie była ta zima, którą się pamięta z dzieciństwa. Mrozy niby były i nawet przez kilka dni padał śnieg, ale to nie było to. Muszę jednak przyznać, że jeden zimowy dzień udało mi się przeżyć. To była chyba niedziela, zaczął padać śnieg i to tak solidnie, aż ziemia zaczęła pokrywać się cienką warstewką puchu. I padał dosyć długo, bo praktycznie cały dzień. Wyszłam z bratem na zewnątrz. Zorganizowałam wojnę na śnieżki i udało nam się ulepić bałwana, wprawdzie była to taka miniaturka, ale bałwan to bałwan. Cóż... za ten zimowy dzień przyszło mi zapłacić gorączką i bólem gardła, ale było warto.
Zima nie jest okresem, który uwielbiam. Bardzo szybko marznę, a ciągła szarówka i krótkie dni odbierają mi siły i chęci do działania. Ale lubię śnieg. Lubię mu się przyglądać: kiedy pada i kiedy błyszczy się wieczorem światłem ulicznych latarni. Brakuje mi mrozu na oknach i zimowych pejzaży. Faktem jest, że co roku wygląda inaczej, ale sami chyba przyznacie, że to co miało być zimą nie do końca nią było.
I trochę mi szkoda, że było tak, a nie inaczej... Taka kolej rzeczy.
Zobaczymy jaka będzie wiosna :)

Pozdrawiam