„Każda chwila przybliżała nas do końca…”- Peleryna z Piór

No i kolejne spóźnienie, ach.... Tym razem to wszystko przez sprzęt, który nie chce współpracować. Już myślałam, że zakończy swój żywot długim lotem w ścianę, ale w końcu się postarał, więc może go oszczędzę. A dzisiaj trochę o "Pelerynie z piór".

Tytuł: Peleryna z piór (The Cloak of Feathers)

Autor: Nigel Quinlan

Data wydania: 24.04.2019

Wydawnictwo: Wilga

Co sto lat w irlandzkim miasteczku Knowmealldown odbywa się Wielki Festiwal, w czasie którego do świętujących ludzi dołączają wróżki, zwane Dobrym Ludem. To huczne, niesamowite, pełne magii święto. A przynajmniej powinno takie być.
Jednak rok, w którym przy organizacji Festiwalu pomaga Brian Nolan, okazuje się pechowy. Gorzej – to katastrofa, która rozpoczyna się, gdy chłopiec przez przypadek rozgniewuje króla i królową wróżek, co doprowadza do przemienienia jego rodziców w czaple.
Aby zdjąć z nich zaklęcie i uratować miasteczko, Brian musi pomóc władcom Dobrego Ludu odzyskać zaginioną córkę, podejmując się czterech wyzwań. A jednocześnie zorganizować najlepszy Festiwal w historii. 

Na to, że jest to literatura dla dzieci wpadłam dopiero w trakcie czytania. Oczywiście ja, jak to ja wybrałam książkę, bo ma fajną okładkę i nawet tytuł taki zachęcający… Kto czytałby opis książki? Niee, żeby to był pierwszy raz…  Ale powiem Wam, że czasem miło sięgnąć po coś z tej półki.

Brian Nolan kilka lat temu wraz z rodzicami przeprowadził się do Knowmealldown, irlandzkiego miasteczka, gdzie ludzie wierzą w stwory istniejące tylko w baśniach.  W tym roku ma się odbyć Kolejny Wielki Festiwal, na którym co sto lat pojawiają się istoty Dobrego Ludu. Brian jest zmuszony brać udział w przygotowaniach imprezy, która nie cieszy się największą popularnością. Nie wszystko idzie zgodnie z planem, a katastrofa goni katastrofę. I to wszystko na oczach Królewskiej Pary. Chłopak musi stawić czoła niebezpiecznym zaklęciom i legendarnym stworom, aby uratować miasteczko przed gniewem Króla i Królowej Wróżek.

"Jak żyję, nie widziałem czegoś takiego!- zawołał Derek- Nic sobie nie uszkodziłeś?
-Nie- odparłem- Niczego nie uszkodziłem.
-Tylko rower.- zauważyła Helen.
-Mój rower!- jęknąłem.
- Odszedł w blasku chwały!- oświadczył Derek- Tego by właśnie chciał. Rozdarty na strzępy przez szyszymory."

Nie zapominajmy, że Brian to jednak chłopiec, któremu w udziale dostała się misja, jakiej nie podołałby niejeden dorosły. Do niedawna interesował go jego rower i sposób jego naprawy, a teraz musiał stawić czoła magicznym istotom, w których istnienie nawet nie wierzył. Nie działa jednak samotnie. W czasie tej niecodziennej przygody zdobywa przyjaciół- Helen i Dereka, z którymi początkowo nie wiele go łączyło.

"Stopniowo niepokój opadał. Czułem się coraz spokojniejszy, lżejszy na duchu. Wieczór to wieczór, a teraz to teraz. Nastał dzień, który jeszcze mi się nie przytrafił, którego nikt dotąd nie przeżył i nikt nie wiedział, co nam przyniesie." 

Jako, że jest to książka skierowana głównie do dzieci, akcja toczy się dosyć gładko bez jakichś szczególnych wzlotów i upadków. Każda przeszkoda, na którą natrafia główny bohater jest do pokonania. Gdybym sięgnęła po nią kilka lat temu prawdopodobnie targała by mną burza uczuć, ekscytacja magicznymi stworzeniami, podenerwowanie i niedowierzanie. Pewnie ciężko byłoby mi się oderwać. Ale teraz, podczas czytania byłam raczej spokojna. Wiedziałam, że na końcu i tak wszystko się ułoży.

" Każda chwila przybliżała nas do końca, ale pomiędzy "teraz", a "potem" było jeszcze wiele spraw, które musiały się ułożyć."

Muszę jednak przyznać, że historia festiwalu i pojawiające się w niej istoty nie były banalne. Czytając o szyszymorach, niosących strach i przerażenie wszędzie gdzie się pojawią, pojawił się ten błysk w oku. W literaturze dla dzieci, od moich czasów pewnie sporo się zmieniło, myślę jednak, że jest to jedna z lepszych historii dla dzieci. Niestety dorosłego czytelnika pewnie już tak nie zainteresuje.

Moja ogólna to 6/10 
Jak się miewacie? Czytaliście ostatnio coś z literatury dziecięcej? 

Pozdrawiam